Beginnen met ondernemen lijkt zo leuk! Eindelijk voor jezelf werken en je eigen tijden bepalen! Maar dan.. een overvolle agenda, hoge werkdruk en je e-mail nog even checken terwijl het eigenlijk al weekend is… Je omgeving ziet jou als een workaholic en mensen lijken maar niet te snappen dat je dit allemaal voor je gezin doet.

Maar wat het voor jou lastig maakt ziet niemand:

• Sinds de kinderen er zijn, krijg je niet meer het werk gedaan zoals je dat voorheen wel deed;
• Je wil tegen niemand nee zeggen en doet er alles aan om ook te leveren wat je toezegt;
• Je hebt geen tijd om dingen anders in te richten;
• Vanaf het moment dat je opstaat totdat je weer naar bed gaat, ben je (in je hoofd) met je werk bezig;

Áls je al een filmpje kijkt samen, dan val je vaak op de bank in slaap.

Je bent niet de enige die deze uitdagingen tegenkomt. En je bent zeker niet de enige die vindt dat je deze problemen zelf moet kunnen oplossen. Ik heb ontzettend veel vaders en moeders zien stoeien hiermee. Maar als je het te lang in je eentje probeert op te lossen, kan dat wel nare consequenties hebben op de langere termijn.

Je wilt vast niet over vijf, tien of vijftien jaar tot de conclusie komen dat:

• Je de jeugd van je kinderen gemist hebt;
• je partner steeds meer afstand van je genomen heeft;
• jouw houding heeft bijgedragen aan of geleid tot een scheiding;
• je kinderen inmiddels volwassen zijn en hun band met jou oppervlakkig of onverschillig is;
• je letterlijk ziek geworden bent van de last die je hebt gedragen.